ασυνηγόρητος

-η, -ο (AM ἀσυνηγόρητος, -ον) [συνηγορώ]

αυτός που δεν έχει συνήγορο, που είναι ανυπεράσπιστος

αρχ.-μσν.

αθεμελίωτος, αστήριχτος.